سلام
اولش بگم که خودم دانشجو هستم، اونهم دوبار (کشف کنید چطوری؟).
اینو گفتم بخاطر این عکسی که اون پایین گذاشتم. فکر نکنید که ..آره. فقط تا آخرشو بخونید. وسطش ول نکنید.
امروز سیزده آذره. تا شونزدهم سه روز مونده. امروز توی خبر این بی‌بصیرتا خوندم که گفتن دانشجوها میخوان سه روز برا خودشون و امواتشون عزا بگیرن. حالا این سه رزو کی هست به شما نمیگم که نرید قاطیشونو فردا کاسه چکنم چکنم دستتون بگیرید.
جهتای جغرافیایی رو که توی راهنمایی خوندیم یادتون هست؟ به چهار طرف کشورمون تو نقشه نگاه کنید به ببینید چی میبینید؟
معلومه دیگه. چندتا کشور در به در بدبخت که به نون شبشون محتاجن با وجود اینکه پر از سرمایه هستند. ناامنی از سر و کولشون بالا میره. از بی‌غیرتیشون که نگو و نپرس (دولتاشونو میگما! بچه خارجیا بشون بر نخوره)
نظاره تموم شد. نتیجه: باباجون! دادا! قربون قدد برم! قدر کشورمونو بدونیم. قدر امنیتمونو بدونیم. چند صد هزار شهید دادیم. همین چند روز پیش استاد عزیزمونو فرستادند بهشت. ماها که دیگه دانشجوییم. خیر سرمون یعنی درس خونده‌ایم. باید این چیزارو راحت بفهمیم.
نتیجه‌ی نتیجه: روز دانشجو، روز مبارزه با استکبار جهانی یعنی امریکا و اسرائیل و سردستشون یعنی انگلیسه. بغض و کینه‌هامونو برای نابودی اینا بزاریم برای درس خوندن و نذاریم جای خالی استاد شهیدمون احساس بشه، باشه؟
